Ik herinner me de jaarlijkse belastingcontrole door 'n streng persoon van het belastingkantoor. Pap bewaarde zijn rekeningen en andere papieren in één grote la. Daar werd door 't jaar alles ingegooid. Op zekere dag zei pap: Zou jij de boekhouding voor mij willen doen, ik kan niet goed genoeg schrijven. Zijn rechterhand was bijna niet te gebruiken. Hieronder zie je zijn handtekening.
Ik was geloof ik 13 jaar. Hij zou 't me leren. De la werd leeg gemaakt en de papieren werden gesorteerd op inkomsten en uitgaven. De 2 stapeltjes werden daarna op datum gesorteerd. De volgende dag stuurde hij me naar boekhandel "Beijnsberger". Daar verkochten ze kasboeken. Ik leerde begrippen als: Inkomsten, uitgaven, credit, debit, saldo, balans, transporteren.Ik was weken met boekhouden bezig. Dat deed ik na mijn huiswerk. Toen het kasboek 1954 klaar was,wachtte ik net zo zenuwachtig als pap, of alles in orde was. Je had toen geen telmachines, alles moest cijferend uitgerekend worden. Toen heb ik besloten: Ik ga nooit op kantoor werken. O ja, voor ik 't vergeet, alles was in orde en ik kreeg van pap 'n rijksdaalder. Ik ben 2 keer naar de film gegaan.
